ഉര്‍വ്വശീ...

ഉര്‍വ്വശീ നീയൊരു വനലതയായ്

നിന്‍ നിര്‍വൃതി നിറമലരുകളായി

സഖി നിന്‍ മണിമയ നൂപുര മൃദുരവ

മുഖരിതമാവുക മമ ഹൃദയം

താന്തം തരളം മമ ഹൃദയം

(ഉര്‍വ്വശീ)

ഒരു സ്വപ്നത്തില്‍ മയങ്ങിയുണര്‍ന്നതുപോലെ

ഒരുനാള്‍ വീണ്ടും നീയെന്‍ അരികില്‍ വരില്ലേ

ഈ വനവല്ലിയില്‍‌നിന്നും നീയുണരില്ലേ

പാവനമീ ഗിരിസാനുവില്‍ നീ

നിറനിലാവു പെയ്തു വരില്ലേ...

നിറനിലാവു പെയ്തു വരില്ലേ... വരില്ലേ...

മുകരുമ്പൊളീ മനോജ്ഞ മധുമഞ്ജരികള്‍

നുകരുന്നു നിന്‍ മുഖസൗരഭമമലേ

ദേവി നിന്നോര്‍മ്മയില്‍ പാടുമെന്‍ ഹൃദയം

രാവും പകലും ജനിയും മൃതിയും

കടന്നുപോമീ വഴിയില്‍...

കടന്നുപോമീ വഴിയില്‍... വഴിയില്‍...

(ഉര്‍വ്വശീ)

urvashee...

urvashee neeyoru vanalathayaay

nin nirvrithi niramalarukalaay

sakhi nin manimaya noopura mridurava

mukharithamaavuka mama hridayam

thaantham tharalam mama hridayam

(urvashee)

oru swapnathil mayangiyunarnnathu pole

orunaal veendum neeyen arikil varille

ee vanavalliyil ninnum nee unarille

paavanamee girisaanuvil nee

niranilaavu peythu varille

nira nilaavu peythu varille....varille....

mukarumbolee manojnja madhumanjarikal

nukarunnu nin mukhasourabham amale

devee ninnormmayil paadumen hridayam

raavum pakalum janiyum mrithiyum

kadannupom ee vazhiyil

kadannupom ee vazhiyil...vazhiyil...

(urvashee)