തിരുവഞ്ചിയൂരോ തൃശ്ശൂരോ

തിരുനെല്ലൂരോ നെല്ലൂരോ

പണ്ടെങ്ങാണ്ടൊരു രാജപ്പെണ്‍കിടാവുണ്ടായിരുന്നു പോല്‍

 

കുന്നത്തു ചന്ദ്രനുദിച്ചതു പോലൊരു

കുഞ്ഞായിരുന്നൂ പോല്‍-അവള്‍

കണ്ണില്‍ കൃഷ്ണമണികളില്ലാത്തൊരു

പെണ്ണായിരുന്നൂ പോല്‍

പകലും രാത്രിയും അറിയാതെ

പുഴകളും പൂക്കളും അറിയാ‍തെ

എന്നും കറുത്തവെളിച്ചവും കണ്ടാ

പെണ്ണുവളര്‍ന്നൂ പോല്‍ - കാണികള്‍ക്കെല്ലാം

കണ്ണുനിറഞ്ഞൂ പോല്‍

 

കണ്ടാലറിയാത്ത ദൈവങ്ങളോടവള്‍

കണ്ണൂചോദിച്ചൂ പോല്‍- ഇരുള്‍

കണ്ണല്ലാത്തവയെല്ലാമവള്‍ക്കന്ന്

പൊന്നായിരുന്നൂ പോല്‍

ഒരുനാളവള്‍വാഴും അരമനയില്‍

ഒരുഗാനഗന്ധര്‍വ്വന്‍ ചെന്നൂ പോല്‍

തന്നകക്കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണികളാ

പെണ്ണിനു നല്‍കീ പോല്‍

അന്നവളൊന്നാം പുഞ്ചിരികണ്ടൂപോല്‍

 

 

thiruvanchiyooro thrichooro

thirunallooro nellooro

pandengandoru

raajappenkidavundayirunnupol

 

 

kunnathu chandranudichathupoloru

kunjayirunnoopol-aval

kannil krishnamanikalillathoru

pennayirunnupol

pakalum rathriyum ariyathe

puzhakalum pookkalum kaanathe

ennum karutha velichavum kandaa

pennu valarnnupol-

kaanikalkkellam

kannu nirnju pol! (thiruvanchiyoo...)

 

 

kandalariyatha daivangalodaval

kannu chodhichu pol irul

kannallathavayellamavalkkannu

ponnayirunnuoil

orunaalaval vaazhum aramanayil

oru gaanagandharvan vannupol

thannakakkannile krishamanikala

ppenninu nalkeepol

annavalonnam

punchiri kandupol

(thiruvanchiyo....)