പനിനീര്‍പ്പൂവിതളില്‍ തേങ്ങി

പാവം വനശലഭം

നിലയറിയാതെ കഥയറിയാതെ

രാവറിയാതെ പകലറിയാതെ

ഈവഴിയില്‍ വെറുമന്യനെപ്പോലെ

ഞാനും കദനമുരുകി നില്‍പ്പൂ

കൈവഴികള്‍ വേര്‍പിരിയുന്നൂ കേഴുന്നൂ തീരം

ഇരുളലയില്‍ മറയുന്നൂ സ്വര്‍ണ്ണരഥം

മൂകമായ് സന്ധ്യാരാഗം.....

സൂര്യമുഖം കനവില്‍ക്കണികാണും

പൂവേ ഉദയമരികില്‍ നില്‍ക്കേ

ചന്ദ്രികയില്‍ ഇന്നെന്തിനുനീ

വിടരുന്നൂ വെറുതേ

ഓര്‍മ്മകളില്‍ വിങ്ങുന്നു പ്രിയഹൃദയം

മൂകമീ യമുനാതീരം.......

panineerppoovithalil thengi

paavam vanashalabham

nilayariyaathe kadhayariyaathe

raavariyaathe pakalariyaathe

eevazhiyil verumanyaneppole

njanum kadanamuruki nilppoo

kaivazhikal verpiriyunnu

kezhunnoo theeram

irulalayil marayunnu swarnnaradham

mookamaay sandhyaaraagam

sooryamukham kanavilkkaanum

poove udayamarikil nilkke

chandrikayil innenthinu nee

vidarunnoo veruthe

ormakalil vingunnu priyahridayam

mookamee yamunaa theeram