മാനവമനമൊരു മഹാവനം

മദയാനകള്‍ തിങ്ങും ഖോരവനം

മലയജശീതളമന്ദസമീരനില്‍

മലരുകള്‍ തുള്ളും മായാവനം

കോപവികാരച്ചെമ്പുലികള്‍

കൂകിവിളിക്കും കുറുനരികള്‍

അഹന്തതന്‍ വന്‍ സിംഹങ്ങള്‍

അലറിനടക്കും ഹൃദയവനം

വര്‍ണ്ണപ്പൂവിന്‍ മറവിലിരിക്കും

സ്വര്‍ണ്ണം ചൂടിയ പാമ്പിന്‍ മാളം

പുറമേ പുഞ്ചിരി അകമേ വന്‍ ചതി

ഇതുതാന്‍ ജീവിത കവിതാ ഭാവം

maanavamanamoru mahaavanam

madayaanakal thingum khoravanam

malayajasheethalamandasameeranil

malarukal thullum maayavanam

kopavikaara chempulikal

kookivilikkum kurunarikal

ahantha than van simhangal

alarinadakkum hridayavanam

varnnappoovin maravilirikkum

swarnnam choodiya paambin maalam

purame punchiri akame vanchathi

ithuthan jeevitha kavitha bhaavam