മുരുകാ മുരുകാ ദയ ചൊരിയൂ മുരുകാ

ഓംകാരപ്പൊരുളറിഞ്ഞവനേ

ഗാംഗേയനേ കാർത്തികേയനേ

കല്യാണ മലർമാല്യം കരിനാഗമായ് തീർന്ന

കന്യക ഞാൻ നിത്യ കന്യക ഞാൻ

വേൽ മുരുകാ വേൽ മുരുകാ ദയ ചൊരിയൂ

സ്വയംവര സദസ്സിലെൻ മനമുടഞ്ഞൂ

സ്വപ്നലോലുപനെന്നെ കൈ വെടിഞ്ഞൂ

വസന്തമെൻ ജീവിതത്തിൽ വേനലായി

ഹർഷമെൻ ഹൃദയാശ്രു വർഷമായി

അണയാതീ മണിദീപ തിരി കൊളുത്തൂ

അബലയാം അംബയിൽ ദയ ചൊരിയൂ

വേൽ മുരുകാ വേൽ മുരുകാ ദയ ചൊരിയൂ

murukaa murukaa daya choriyoo murukaa

omkaarapporularinjavane

gaangeyane kaarthikeyane

kalyaana malarmaalyam karinaagamaay theernna

kanyaka njan nithya kanyaka njan

velmurukaa velmurukaa dayachoriyu

swayam vara sadassilen manamudanju

swapnalolupanenne kaivedinju

vasanthamen jeevithathin venalaayi

harshamen hridayaasru varshamaayi

anayaathe manideepa thirikoluthu

abalayaam ambayil daya choriyu

vel murukaa velmurukaa daya choriyu